Wielu stomatologów dziecięcych uważa, iż zęby mleczne należy leczyć i ratować do czasu ich wymiany na zęby stałe. Rodzaj podjętego przez dentystę leczenia zależy od stanu zęba, a dokładniej od stopnia zaawansowania stanu zapalnego miazgi. Ponieważ mleczaki mają cieńsze i słabiej zmineralizowane szkliwo, procesy próchnicowe przebiegają w nich znacznie szybciej i gwałtowniej, niż to się dzieje w przypadku zębów stałych. Zęby mleczne, tak jak zęby stałe, są żywe i unerwione, a nieleczone prowadzą do silnych dolegliwości bólowych. Leczenie pulpopatii zębów mlecznych należy do najtrudniejszej gałęzi stomatologii dziecięcej z powodu stopnia skomplikowania i nieprzewidywalności długotrwałych efektów leczenia, a przede wszystkim, często trudnej współpracy z małym pacjentem.

Many children's dentists believe that milk teeth should be treated and saved until they are replaced by permanent teeth. The type of dentist's treatment depends on the condition of the tooth, more specifically on the degree of inflammation of the pulp. As dandelions have thinner and less mineralized enamel, the caries process is much faster and more violent than it is in the case of permanent teeth. Dentanges, like solid teeth, are alive and unoccupied, and untreated lead to severe pain. Treatment of dairy tooth pulp is one of the most difficult branches of pediatric dentistry, both due to the complexity and unpredictability of long-term treatment effects and, above all, often difficult cooperation with a small patient.